Forum o Snookerze i Bilardzie

Efren

Ronnie O'Sullivan (ur. 5 grudnia 1975 w Chigwell), snookerzysta angielski, dwukrotny mistrz świata.

Występuje ze statusem profesjonalnym od 1992; w 1993 po zwycięstwie w UK Championship jako 17-latek zyskał miano najmłodszego zwycięzcy snookerowego turnieju rankingowego. Odniósł (do marca 2005) łącznie 18 zwycięstw rankingowych.

W 2001 sięgnął pierwszy raz po mistrzostwo świata, po pokonaniu w finale Johna Higginsa 18:14; powtórzył sukces w 2004, pokonując zdecydowanie Stephena Hendry'ego w półfinale (17:4) i Graeme Dotta w finale (18: Cool

. Sześciokrotnie osiągnął w meczach turniejowych najwyższy break snookerowy - 147 (w tym najszybszy 147 punktowy break wykonany na mistrzoswach świata w Sheffield w 1997 roku wykonany w czasie 5 minut i 20 sekund - notabene wpisany jako rekord do ksiegi Guinessa).

Jego styl charakteryzuje się dużą dynamiką, przez co zyskał przydomek The Rocket - "Rakieta". Jest jednym z najpopularniejszych graczy. Mówi się, że jest ulubionym graczem kamerzystów, bo często robi miny, które wyrażają co myśli o danym zagraniu albo siedzi z ręcznikiem na głowie itp.

Ojciec O'Sullivana odbywa karę więzienia za popełnienie moderstwa. Matka zajmuje się nieruchomościami syna (O'Sullivan ma ponad 20 domów i zarabia na ich wynajmowaniu). Ronnie ma też siostrę.

Przez całą swoją karierę zarobił ponad 4.5 miliona funtów angielskich i jest jednym z najlepiej zarabiających graczy.

Najbardziej lubi ubrania od Prady. Jego ulubiona muzyka do tańca to twórczość Eminema. Kibicuje Arsenalowi Londyn.

Zwycięstwa O'Sullivana:
UK Championship 1993, 1997, 2001
British Open 1994
Asian Classic 1996
German Open 1996
Regal Scottish 1998, 2000
China Open 1999, 2000
Mistrzostwa Świata 2001, 2004
European Open 2003
Irish Masters 2001, 2003, 2005
Welsh Open 2003, 2005

Ciekawostki związane z Ronnie O'Sullivanem
19 stycznia 2006 roku w meczu z Peterem Ebdonem Ronnie O'Sullivan poprosił o przerwę podczas trwania frame - z której długo nie wracał wywołując spiewy i pogwizdywanie u publiczności.
W 2005 roku w meczu z Ian McCulloch O'Sullivan zakładał sobie na głowę biały ręcznik (za każdym razem, gdy obserwował grę przeciwnika). Do dziś nie są do końca znane powody tego zachowania.
W młodości Ronnie O'Sullivan uderzył sędziego głównego w twarz gdy ten wydał niepomyślną dla Anglika decyzję.

Efren

Steve Davis (ur. 22 sierpnia 1957), czołowy snookerzysta angielski.

Od 1978 gracz zawodowy; zdobył 6 tytułów mistrza świata (1981, 1983, 1984, 1987-1989), był wieloletnim liderem rankingu światowego w latach 80. Zwycięstwo nad Johnem Parrottem w finale mistrzostw świata w 1989 (18:3) to najbardziej jednostronny rezultat w historii imprezy.

Davis pamiętany jest również z porażki w finale mistrzostw świata - w 1985 uległ Dennisowi Taylorowi 17:18, w jednym z najbardziej znanych pojedynków w dziejach snookera. Do 2004 odniósł 73 zwycięstw, z czego 28 w turniejach rankingowych. Jest również znanym bilardzistą.

W 1988 otrzymał tytuł "Sportowej Osobowości Roku" BBC oraz Order Imperium Brytyjskiego.

Efren

Paul Alan Hunter (ur. 14 października 1978), snookerzysta angielski.

W 1998 odniósł swoje pierwsze zawodowe zwycięstwo turniejowe, triumfując w Regal Welsh Open (po pokonaniu w finale Johna Higginsa). W tym samym roku został wyróżniony nagrodą Stowarzyszenia Dziennikarzy Snookerowych dla Młodego Zawodnika Sezonu.

Ponownie triumfował w Welsh Open w 2002; ponadto wygrywał British Open (2002) i trzykrotnie turniej Masters (2001, 2002, 2004). Półfinalista mistrzostw świata w 2003, przegrał z Kenem Dohertym. Od 2005 roku walczy z rakiem okrężnicy.Niestety ale trzymajmy kciuki.

Efren

Jimmy White (ur. 2 maja 1962), snookerzysta angielski.

W snookerze zawodowym od 1980. Jest zawodnikiem grającym w sposób widowiskowy, cieszy się dużą popularnością wśród kibiców (wyraża się to m.in. dopingowaniem White'a w sposób bliższy boiskom piłkarskim niż salom snookerowym). Wielu fachowców nazywa Jimmiego White'a "najlepszym graczem w historii snookera spośród tych, którzy nie zdobyli mistrzostwa świata"; przegrywał finały mistrzostw świata aż sześciokrotnie. White jest uważany też za jednego z największych specjalistów jeśli chodzi o grę z przyrządów.

W 1984 w decydującej rozgrywce nie sprostał najlepszemu graczowi lat 80., Steve'owi Davisowi. W latach 1990-1994 nieprzerwanie dochodził do finału - cztery raz lepszy okazał się Stephen Hendry, raz - John Parrott (1991).

W latach 1986-1992 wygrał 9 turniejów rankingowych. Były to:
Mercantile Credit Classic 1986, 1991
Grand Prix 1986, 1992
British Open 1987, 1992
Canadian Masters 1988
European Open 1992
UK Championsips 1992

Przez następne 12 lat nie udawało mu się wygrać turnieju; dokonał tego 11 kwietnia 2004, kiedy w finale turnieju Players Championships w Glasgow pokonał Paula Huntera 9:7.

Na mistrzostwach świata w 1992 osiągnął najwyższy break snookerowy - 147.

Sterter

and more... Very Happy

[link widoczny dla zalogowanych]
regards, Sterter

Sterter

check this too Razz

[link widoczny dla zalogowanych]
regards, Sterter

bąbel

O'Sallivan - mój ulubieniec Smile